Ken je dat verhaal uit de bestseller, De 7 eigenschappen van effectief leiderschap, van Stephen Covey? _Een man loopt door het bos en ziet een houthakker, die zich helemaal in het zweet heeft gewerkt om een boom om te zagen. De man vraagt aan de houthakker wat hij aan het doen is. “Ik moet deze boom voor vanavond omzagen!”, antwoordt de houthakker. De man zegt: “Maar die zaag is helemaal bot! Neem even pauze om hem te slijpen, dan ben je sneller klaar.” “Nee”, antwoord de houthakker “Ik heb geen tijd om hem te slijpen: die boom moet vandaag nog om!” _ De moraal is natuurlijk dat je soms even tijd moeten nemen om de boel op scherp te zetten, zodat je je tijd zo effectief mogelijk besteedt.
De zaag slijpen: slim én betrokken
Het heeft alles te maken met goed zorgen voor jezelf én de cliënten van je hulpverleners. Zeg eens eerlijk: in hoeverre heb jij dit jaar bereikt wat je wilde bereiken? En, wanneer je toch ergens wat achtergebleven bent op de doelen die je jezelf gesteld had, waar ligt dat dan aan? In het werkveld horen we vaak dat er zoveel administratieve rompslomp komt kijken bij het helpen van je cliënten. Weet dan dat daar inmiddels handige oplossingen voor zijn. Het inzetten van die slimme oplossingen is een voorbeeld van de zaag scherp houden.
Het missen van de urgentie
Een voorbeeld van bovenstaand verhaal over het scherp houden van je zaag vinden we regelmatig terug in opmerkingen als ‘Ja, we zien wel dat het belangrijk is om te automatiseren, maar dat kost te veel tijd en bovendien zijn we nu eerst met de financiën bezig’. Dat automatiseren direct tijd oplevert, het inzetten van een koppeling binnen enkele weken geregeld is, de administratielast verlaagt, de kwaliteit verhoogt én (en dat is veruit het belangrijkste) de hulpverlener helpt om zijn cliënt (waar het toch allemaal om begonnen is) te helpen, wordt niet benoemd. Het vraagt om nét verder te kijken dan de kosten: wanneer deze worden afgezet tegen de opbrengsten is het beeld immers heel anders…
Je weet niet wat je niet weet
Je weet niet wat je niet weet: deze uitspraak hoorde ik vorige maand van een regiobeheerder en was afkomstig van een hulpverlener die wél de tijd nam om het netwerk van zijn cliënt in beeld te brengen. Wijs vond ik het, die zin. Tóch horen we ook nog altijd van teamleiders dat ze geen koppeling met de Verwijsindex nodig hebben omdat de hulpverleners in hun team precies weten wie er allemaal betrokken zijn bij hun cliënt. Dus zeggen we opnieuw: je wéét niet wat je niet wéét. Misschien trekt er iemand anders, zoals een hulpverlener, maatschappelijk werker of andere zorgverlener figuurlijk aan je cliënt, terwijl jij juist bezig was met duwen. En dan is het écht een gemiste kans als jij er met je volle verstand voor kiest om de zaag niet te slijpen…
Ga het gesprek aan
Wees eens eerlijk. Zijn er echt geen zagen bij jullie die bot zijn? Ik daag je uit: Stuur, en dat duurt slechts enkele seconden, nú je naam en nummer door en durf je ‘ botte zaag’ te benoemen. Op die manier ontstaat er namelijk méér waardevolle tijd om je cliënten te helpen. En dát is toch uiteindelijk waar je het in basis allemaal voor doet… Onder de eerste tien inzenders verloot ik een échte, súperscherpe zaag. Dan is het begin alvast concreet gemaakt Durf jij wél?