Ken je dat gevoel? Van die jas die in eerste instantie lekker zit, maar uiteindelijk toch wat te ruim wordt? Bijvoorbeeld omdat je intensiever gaat bewegen? Als er dan ook nog een knoop af springt heb je ongetwijfeld de neiging om een nieuwe jas te gaan kopen.
Dat een koppeling met de Verwijsindex werkt blijkt wel uit de vertienvoudiging van het aantal registraties van Stichting WIJ Groningen...
Als een gezin verhuist van de ene gemeente naar de andere, dan heeft dat nogal wat voeten in aarde. Niet alleen voor het gezin zelf, een verhuizing heeft veel impact, zeker op de kinderen. Maar ook voor de nieuw bij het gezin betrokken hulpverleners is het lastig; je begint blanco, het is fijn om meer …
Je leest het tegenwoordig overal: wij zetten de klant centráál. Of de cliënt. Of het kind, of de consument. Een interessante beweging vind ik het, want wat deed je dan met je klant vóórdat je besloot deze centraal te zetten? Vanuit die visie durf ik te stellen dat wij de klant niet zo bewust centraal …
Elke wijk heeft tegenwoordig zijn wijkteam, gebiedsteam of wij-team. Maar ik zeg: nu ook iedereen zijn wijkvoetbalteam! Want waarom treuren over Oranje omdat ze er niet bij zijn dit WK? Begin je eigen team, dichtbij, in je eigen wijk! Dát gaat je pas mooie dingen opleveren...
