Het leek zo mooi: gemeenten die zelf verantwoordelijk zijn voor de jeugdzorg. Niets is minder waar. Bureaucratie heeft de overhand genomen. Instellingen voor gespecialiseerde hulp aan kinderen met (zware) psychische problemen zijn gezamenlijk zo’n 18 miljoen euro per jaar meer kwijt aan jeugdzorg. En wie daarvan de dupe zijn?
Geld rolt verkeerde kant op
Een zorgelijke ontwikkeling. Kijk, aan sommige zaken is nu eenmaal niets te veranderen, zoals het groot aantal verschillende zorgcontracten waar een zorgaanbieder mee te maken heeft. Elke gemeente stelt haar eigen eisen en dat is niet altijd even handig in de praktijk. Karakter, een centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie met locaties in Gelderland en Overijssel behandelde vorig jaar ruim 8.300 jongeren uit ruim 200 gemeenten. De administratiekosten van het centrum stegen als gevolg van de decentralisatie van de zorg met 1,2 miljoen euro. Euro’s waar veel gezinnen extra mee geholpen kunnen wordt. Nu wordt dit bedrag ingezet voor 7 extra boekhouders om de administratielast in goede banen te leiden.
Ruil twee boekhouders voor vijftig kinderen
Toch is het niet fair om alleen naar de gemeenten te wijzen. Als je goed naar het proces binnen zorgaanbieders kijkt is ook daar veel winst te behalen. Het is begrijpelijk dat dit niet zomaar vanzelf gebeurt. De mens houdt van nature nu eenmaal vast aan het bekende. Dat neemt niet weg dat de processen veel meer gestroomlijnd kunnen worden, waardoor de communicatie verbetert en de besluitvorming minder stroperig gaat. Om dat voor elkaar te krijgen is een externe informatie-analyse nagenoeg onmisbaar. Al is het maar vanwege de frisse blik op de situatie. Hoe loopt het proces bijvoorbeeld op dit moment? Waarom worden juist die processtappen op dát moment gezet? En waar kunnen we veranderingen aanbrengen? Het gaat er nadrukkelijk niet om dat het proces in kwestie veranderd moet worden, waar het wél om gaat is dat de informatiestroom zélf verbeterd kan worden. Kortom, waar kan de bedrijfsvoering beter en hoe kan IT daarbij ondersteunen? Zie het als een geoliede machine: hoe beter de olie (informatiestroom) wordt afgestemd op het proces (machine) hoe soepeler deze zal draaien en blijven draaien. En dan blijkt plots dat er zomaar 2 boekhouders wegbezuinigd kunnen worden. Dat komt toch al gauw neer op zo’n slordige 3,5 ton per jaar. En dat getal? Dat immense getal betekent volgens centrum Karakter toch algauw hulp voor zo’n 50 jongeren. Jongeren die nu lijdzaam in de rij staan te wachten voor noodzakelijke hulp.